W ostatnich miesiącach poznaliśmy nowe słowa: pandemia, koronawirus, lockdown, Sars – CoV-2. Słowa te niosą strach i niepokój. Strach w wymiarze jednostkowym, ale też społecznym. Baliśmy i boimy się o przyszłość. O bezpieczeństwo najbliższych, o zdrowie. Czas próby wywołuje u ludzi różne postawy i zachowania. Często jest to ucieczka, wycofanie w skrajny egoizm, poddanie się, depresja. W takich momentach potrzebni są bohaterowie. Bohaterowie dnia codziennego. I nie chodzi tu o bezmyślne bohaterstwo, nie różniące się od przesadnej brawury na pokaz – krótkotrwale efektownej – zawsze narażonej na klęskę. W takich chwilach potrzebne są mądrość i rozwaga oparta na zaufaniu do siebie i innych. Mądrość i odwaga dająca innym nadzieję. Ludzi, którym „jak pięknym ptakom rosną skrzydła”. Mamy świadomość, że wokół nas są ludzie, którzy każdego dnia dbają o bezpieczeństwo pacjentów w szpitalu i dokładają wszelkich starań, aby pokonać przeciwnika z którym walczy cały świat. Pracują i rozumieją jaki jest cel ich służby medycznej, która jest służbą życiu. Miło jest zatem, gdy na ręce medyków trafiają podziękowania za trud włożony w walkę o ich szybki powrót do zdrowia. Prof. dr hab.n.med. Kazimierz Konkol -ordynator Oddziału Chorób Wewnętrznych otrzymał wyjątkową statuetkę od wdzięcznej pacjentki pani Anny Różalskiej, która jest wyrazem wdzięczności dla całego personelu medycznego tego oddziału. Statuetka z sercem jest dowodem na wielki szacunek i wdzięczność dla wszystkich pracowników. W tych trudnych czasach jeszcze bardziej istotne stają się takie wartości jak solidarność, życzliwość i jedność. Dziś słowa i gesty nabierają ogromnej mocy. Dają nadzieję i mobilizują medyków do działania ponad siły. Wśród nas są ludzie wyjątkowi, którzy stoją na pierwszej linii walki z pandemią. To oni ratują życie, narażając własne. To co najcenniejsze, nasze zdrowie i życie jest w rękach lekarzy, pielęgniarek, ratowników -całego personelu medycznego. Podziwiamy ich odwagę i poświęcenie- bohaterek i bohaterów w białych ubraniach.