Wielu z nas doświadczyło pandemii osobiście, wielu walczyło z wirusem w szpitalu, w pełnej lęku samotności, którą rozpraszał jedynie personel medyczny ubrany w grube warstwy kombinezonów ochronnych. To ten personel dodawał otuchy, dawał nadzieję, pomagał z pełnym poświęceniem. Jeszcze kilka miesięcy temu nikt nie przypuszczał, że przyjdzie nam stawić czoła pandemii korona wirusa, a nasze codzienne życie zmieni się tak bardzo. To, co rozpoczęło się w 2020 r. i nadal trwa było i jest sprawdzianem dla wszystkich. Do tej pory nikt na świecie nie miał do czynienia z zagrożeniem zdrowia i życia na globalną skalę. Dlatego tym bardziej docenić powinniśmy poświęcenie, z jakim musieli mierzyć się wszyscy znajdujący się na pierwszej linii walki z COVID-19. Byli świadkami dramatycznej walki o każdy oddech, walki o życie, a czasem trudnych telefonicznych pożegnań z rodziną. W tym czasie często sami nie mieli kontaktu z bliskimi. Należą do nich lekarze, pielęgniarki, diagności laboratoryjni, ratownicy, technicy radiologii, opiekunki, salowe i wielu innych ludzi. Wśród nich znajduje się jedna wyjątkowa, zasługująca na szczególną uwagę: Ewa Czarnota, która jest Koordynatorem Transportu Sanitarnego, a która podczas pandemii wzięła na siebie znacznie więcej obowiązków. Pani, którą na co dzień możecie zobaczyć biegającą po szpitalnych korytarzach w czerwonym kubraku z telefonem w garści to nietuzinkowa osobowość szpitala. To właśnie pani Ewa dba o to, aby transport chorych funkcjonował jak w szwajcarskim zegarku. I należy przyznać, że tak rzeczywiście jest. Dzięki ogromnej pracowitości, empatii, cech jakie posiada dobry organizator pani Ewa sprostała wielu trudnym zadaniom. My wiemy jedno: na panią Ewę zawsze można liczyć! Wiedzą też to nasi pacjenci, dlatego to właśnie do pani Ewy trafiła statuetka z czerwonym sercem- bo serce pani Ewy jest ogromne i bije mocno dla każdego pacjenta. Wdzięczna pacjentka Anna Różalska w oryginalny sposób podziękowała właśnie pani Ewie Czarnocie za jej prace na rzecz drugiego człowieka. Każda postawa przejawiającą empatię dla pacjentów, której efektem jest niesienie pomocy drugiemu człowiekowi jest świadectwem głębokiego humanitaryzmu. Od pierwszych dni pandemii pani Ewa Czarnota pokazała, że wraz zespołem zawsze można na nią liczyć. Dlatego należy do niej nie tylko statuetka, lecz także szczere słowa uznania. Pandemia to trudny czas, który rozwinął w nas niesamowite pokłady empatii. Nauczył nas, jak być nie tyle z drugim człowiekiem, ale dla drugiego człowieka. Pokazał, co w życiu jest naprawdę ważne.
