Pielęgniarka anestezjologiczna i intensywnej opieki to jedna z najtrudniejszych specjalizacji, która wymaga dużego zakresu wiedzy teoretycznej i klinicznej oraz współpracy w multidyscyplinarnym zespole. To też zawód niosący ze sobą ogromny ciężar odpowiedzialności za drugiego człowieka. Pielęgniarka anestezjologiczna to inaczej pielęgniarka pracująca na bloku operacyjnym, która współuczestniczy w znieczuleniu, w pracowni diagnostycznej oraz ta, która pracuje na oddziale intensywnej terapii. Pielęgniarstwo w tej dziedzinie jest pielęgniarstwem klinicznym, dlatego musi w sobie skupić wiedzę kliniczną, humanistyczną i techniczną. Kierownik bloku operacyjnego musi zaplanować liczbę pielęgniarek, która będzie adekwatna do warunków bloku, liczby wykonywanych zabiegów oraz rodzaju zadań do wykonania. Gdyby zatrudniono zbyt małą liczbę białego personelu mogłoby to prowadzić do wzrostu liczby zdarzeń niepożądanych oraz z zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Dlatego tak istotną sprawą jest dobranie odpowiedniej ilości, odpowiednio wyspecjalizowanego personelu. Pielęgniarki anestezjologiczne mają szereg obowiązków: współuczestniczą w znieczuleniu, opiekują się pacjentem w stanie krytycznym w oddziale intensywnej terapii, obsługują sprzęt i aparaturę medyczną, współpracują z lekarzem anestezjologiem i zespołem terapeutycznym, realizują zlecenia lekarskie, prowadzą ciągłą obserwację i ocenę stanu pacjenta, rozpoznają objawy zagrożenia życia pacjenta oraz prowadzą obowiązującą dokumentację. Pielęgniarki zawsze są skupione na pacjencie, uważając, aby w tej ogromnej plątaninie kabli nie zgubić człowieczeństwa. Dlatego charakteryzują się ogromną empatią i zrozumieniem dla potrzeb drugiego człowieka. Zawsze pamiętają, że zajmują się pacjentami w ciężkich stanach chorobowych, nieprzytomnych. Tej pracy towarzyszy duży dynamizm zmian w stanie pacjentów i konieczność bardzo szybkich i sprawnych interwencji. Jak zostać pielęgniarką anestezjologiczną?Droga do zdobycia tytułu pielęgniarki anestezjologicznej przebiega zgodnie ze standardami, które są jednakowe dla wszystkich specjalizacji. Podstawowym warunkiem jest skończenie studiów na kierunku pielęgniarstwo, otrzymanie prawa wykonywania zawodu i zatrudnienie się w szpitalu na oddziale anestezjologii i intensywnej terapii. Następnie, każda pielęgniarka musi ukończyć kurs kwalifikacyjny lub specjalizację w tej dziedzinie pielęgniarstwa. Specjalizacja trwa prawie 2 lata, kończy się egzaminem państwowym i otrzymaniem tytułu specjalisty. Na naszym OIOM pielęgniarki pracują ciężko fizycznie, pośród licznego wysokospecjalistycznego sprzętu, który muszą potrafić obsługiwać, z obciążającym wpływem tej pracy na psychikę. Tutaj niemal każdego dnia staje się oko w oko ze śmiercią. Praca pielęgniarki anestezjologicznej zmienia się z minuty na minutę. Bo dosłownie te minuty mogą uratować czyjeś życie. Nieprzewidywalna praca, bo nie wiadomo co przyniesie każdego dnia. Każda cisza w telefonie jest ciszą przed burzą. Zespół interwencyjny biega do zdarzeń nagłych, krytycznych, najtrudniejszych czyli z założenia nieprzewidywalnych. Na OIOM pielęgniarki anestezjologiczne z zaangażowaniem i empatią otaczają pacjenta, a także jego rodzinę opieką. Muszą myśleć o wszystkich potrzebach chorego, nawet w przypadku pacjenta przytomnego, ale w złym stanie ogólnym. Dlatego opieka nad chorym inaczej jest organizowana, niż na pozostałych oddziałach., gdzie pacjenci są samodzielni. W dobie koronawirusa nastawienie społeczeństwa do zawodu pielęgniarki zmieniło się, najpierw dziękowano im za pracę, a potem… miały zakaz wejścia do sklepów, a ludzie pokazywali palcem, że roznoszą zarazę. Nie klaszczmy im dzisiaj, nie wieszajmy na nich najgorszych słów, gdy podczas dyżuru nie mają czasu odebrać telefonu oddziałowego. Zacznijmy doceniać, pamiętając o ich trudzie pracy, zaangażowaniu i oddaniu drugiemu człowiekowi. Bo gdzie byśmy dzisiaj byli, gdyby nie pielęgniarkiż